نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

• شوکت افشاری ¹
• میرهادی حسینی ²

¹ دانشجوی دکترای تاریخ ایران بعد از اسلام دانشگاه خوارزمی .تهران

² استادیار گروه آموزشی تاریخ - گروه آموزشی تاریخ - گروه آموزشی تاریخ دانشکده ادبیات و علوم انسانی

چکیده

محمدرضاشاه پهلوی بعد از کودتای 28 مرداد سال 1332ش پس از سرکوب احزاب چپ، اتحادیه‌های کارگری را کاملاً وابسته به دولت کرد که از سوی ساواک کنترل می‌شد. علاوه بر استفاده از ساواک، با اعطای امتیازات رفاهی به کارگران عملا تبلیغات گروه‌های چپ را خنثی کرد. کارگران به‌خصوص زنان کارگر حتی در صورت مطالبه قانونی سرکوب و یا اخراج می‌شدند. سازمان زنان ایران که با شعار آگاه‌سازی اجتماعی و اقتصادی زنان شکل گرفت انتظار می‌رفت در زمینه کمک به زنان کارگر گام‌های مؤثری بردارد؛ اما به دلیل وابستگی به دولت استقلالی نداشت. پژوهش حاضر درصدد تبیین عملکرد سازمان زنان ایران در قبال زنان کارگر از سال 1342 تا 1355ش است؛ بنابراین سئوال اصلی پژوهش حاضر به این ترتیب است: نقش و اقدامات سازمان زنان ایران در جهت بهبود شرایط زنان کارگر چگونه قابل تحلیل و ارزیابی است؟ مدعای مطروحه نیز این است که سازمان زنان ایران با وجود اقدمات اولیه در جهت کمک به آشناسازی زنان کارگر به حقوق خود و کمک به رفاه ایشان، چون در راستای سیاست‌گذاری دولت پهلوی تحت نظارت و کنترل قرار گرفته بود در عمل نتوانست در بهبود شرایط آنها مثمر ثمر واقع شود. رویکرد پژوهش توصیفی-تحلیلی و داده‌ها به روش اسنادی و برپایه‌ منابع کتابخانه‌ای گردآوری ‌شده است

کلیدواژه‌ها

• اقتصادی-اجتماعی
• سازمان زنان ایران
• محمدرضاشاه
• زنان کارگر
• اتحادیه کارگری