ابن اخوه (1347)، معالم القربه فی احکام الحسبه، ترجمه جعفر شعار، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ابن بطوطه. (1376). سفرنامۀ ابن بطوطه (رحله‌بن‌بطوطه). جلد1. مترجم: محمدعلی موحد. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
ابن طقطقی، محمد بن طباطبا، (1367)، تاریخ فخری (در آداب ملکداری و دولتهای اسلامی)، ترجمۀ محمدوحید گلپایگانی، تهران: علمی و فرهنگی.
ابن الطقطقی، محمّد بن طباطبا. (1368/ 1996). الفخری فیالآداب السلطانیه. بیروت: دارالصادر
ابن فوطی، کمالالدین عبدالرزاق بن احمد شیبانی (1381)، الحوادث الجامعه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران.
افضلالدین کرمانی، احمد بن حامد (1339)، عقد العلی للموقف الاعلی، تهران: چاپخانۀ خاور.
المسعودی، ابوالحسن علی بن الحسین بن علی (بیتا)، التنبیه و الاشراف، تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، قاهره: دارالصاوی. (افست قم، مؤسسهی نشر المنابع الثقافه الاسلامیه)
انوری، محمد (1337)، اصطلاحات دیوانی دوره غزنوی و سلجوقی، تهران: سخن.
بغدادی، بهاءالدین محمّد (1315)، التوسل الی الترسل، به کوشش احمد بهمنیار، تهران: شرکت سهامی چاپ.
بنداری، فتح بن علی (1356)، تاریخ سلسلۀ سلجوقی، ترجمۀ محمد حسین جلیلی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
جوینی، علاءالدین عطاملک بن بهاءالدین محمد بن محمد (1385)، تاریخ جهانگشای جوینی، محقّق و مصحّح محمّد قزوینی و سید شاهرخ موسویان، سه جلد در یک مجلد، تهران: دستان.
حافظ ابرو، عبداللهبن لطفالله، (1380)، زبدهالتواریخ، چهار مجلد، مصحّح: سیدکمال جوادی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
حافظ، شمسالدین محمّد (1394). دیوان حافظ، بر اساس نسخۀ تصحیح شدة غنی- قزوینی، به کوشش رضا کاکائی دهکردی. چ ششم، تهران: ققنوس.
حافظ، شمسالدین محمّد.(1384). حافظ؛ دیوان غزلیات. به کوشش: دکتر خلیل خطیب‌‌رهبر. چاپ 38. تهران: صفی‌‌علیشاه.
حسینی کازرونی، احمد؛ حمیدی، سید جعفر (1375)، گلبانگ سربلندی: دیوان حافظ (بر اساس نسخه علامه قزوینی و دکتر غنی) در بردارنده زندگی و احوال، شرح لغات... ، تهران: ارمغان.
خوارزمی، محمد بن احمد (1428)، مفاتیح العلوم، بیروت: دارالمناهل.
خوارزمی، محمد بن احمد (1362)، مفاتیح العلوم، ترجمۀ حسین خدیو جم، تهران: بنیاد فرهنگ ایران
دانشنامه جهان اسلام. ذیل محتسب، 1/ 6116.
زرینکوب، عبدالحسین، (1383)، از کوچۀ رندان، تهران: سخن.
زیدان، جرجی (1369)، تاریخ تمدن اسلام، ترجمه علی جواهر کلام، تهران: امیرکبیر.
سمرقندی، کمال الدّین عبدالرزاق. (1372). مطلع سعدین و مجمع بحرین، به اهتمام عبدالحسین نوایی، جلد اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
سیّدان، مریم (1397)، «اصطلاح دیوانی پروانه در متون ادبی و تاریخی فارسی تا قرن هشتم»، مجلۀ ادب فارسی، سال 8، شمارۀ 1، بهار و تابستان 1397: ص 96 – 77.
شبانکارهای، محمّد بن علی بن محمّد، (1381)، مجمعالانساب، دو مجلد، مصحّح: میرهاشم محدث، تهران: امیرکبیر.
شجاع (1356)، انیس الناس، به کوشش ایرج افشار،چ اول، تهران: بنگاه ترجمه و کتاب.
طباطبایی بروجردی، سیدآقاحسین (1429ه.ق)، جامع أحادیث الشیعه، ج 30، تهران: فرهنگ سبز.
عنصرالمعالی، کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر (1374)، قابوسنامه، مصحح غلامحسین یوسفی، تهران: سخن.
غزالی طوسی، محمد بن محمد (1351)، نصیحهالملوک، با تصحیح و حواشی و تعلیقات و مقدمه جلال الدین همایی، تهران: انجمن آثار ملی.
غنی، قاسم، (1366)، یادداشتها در حواشی دیوان حافظ، به کوشش اسماعیل صارمی، تهران. انتشارات علمی.
فرخی، یزدان، (1392)، «تأملی دربارهی اشتغال حافظ شیرازی در تشکیلات دیوانی»، مطالعات تاریخ فرهنگی،پژوهشنامۀ انجمن ایرانی تاریخ، سال هفتم، شمارۀ بیست و هفتم، بهار 95، صص 62- 45.
قائممقامی، جهانگیر (1350)، مقدمهیی بر شناخت اسناد تاریخی،تهران: انتشارات انجمن آثار ملی.
کتبی، محمود، (1364). تاریخ آلمظفر، مصحّح و محقّق: عبدالحسین نوایی، تهران: امیرکبیر.
لمبتون، آن. (1386). تداوم و تحول در تاریخ میانه‌ی ایران. ترجمه یعقوب آژند. تهران: نی.
لیمبرت، جان (1386)، شیراز در روزگار حافظ؛ شکوهمندی شهر ایرانی در قرون وسطی. مترجم: همایون صنعتی‌‌زاده شیراز: مؤسسۀ فرهنگی و پژوهشی دانشنامۀ فارس با همکاری پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی شیراز.
ماوردی، ابوالحسن علی بن محمد (بیتا)، الاحکامالسلطانیه و الولایات الدینیه، بیروت: دارالکتب العلمی.
معینالدین نطنزی (1383)، منتخبالتواریخ معینی، تصحیح پروین استخری، تهران: اساطیر
معینالدین یزدی، جلالالدین محمّد (1326)، مواهب الهی، جلد 1، با تصحیح و مقدمۀ سعید نفیسی،طهران:اقبال.
نخجوانی، محمد بن هندو شاه، (1976)، دستورالکاتب فی تعیین المراتب، به اهتمام ع علیزاده، مسکو: انتشارات دانش شعبه خاور.
نورالدین منشی (1381)، وسائلالرسائل و دلائلالفضائل، به کوشش رضا سمیعزاده، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
وصاف، عبدالله شیرازی (1269)، تجزیه الامصار و تزجیه الاعصار، به اهتمام محمد مهدی اصفهانی، دهلی.
هاشمیزاد، سید حسین (1385)، «چند اصطلاح دیوانی در شعر حافظ»، مجلۀ حافظ، شمارۀ 30، تیر 1385: ص92- 88.
Bosworth, C.E,“Wazifa” EI2, Leiden: Brill, V.XI, p p.(2002).
)