تحقیقات تاریخ اقتصادی ایران

صنعت بافندگی و تجارت پارچه در قلمرو سامانیان بر اساس منابع مکتوب تاریخی و جغرافیایی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دبیر تاریخ آموزش و پرورش منطقه 6 تهران

2 گروه تاریخ، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

10.30465/ehs.2025.52693.2056
چکیده
پارچه‌بافی در قلمرو سامانیان، پیوند تنگاتنگی با دامداری، کشاورزی و باغداری داشت و متأثر از بسترهای طبیعی خراسان، ماوراءالنهر و خوارزم بود. تولید پشم، پنبه، کتان و ابریشم، صنعت پارچه‌بافی را تغذیه می‌کرد. ساختار شغلی این صنعت، نخ‌ریسی، بزازی و رنگرزی را در بر می‌گرفت. نیشابور، مرو، بخارا ، سمرقند و کاث مراکز تولید بودند. تنوع تولیدات شامل بافته‌های ابریشمی، پنبه‌ای و پشمی مانند پلاس و نمد بود. پارچه‌بافی از موقعیت تجاری نیشابور، مرو، بخارا و کاث بهره می‌برد. منسوجات از طریق شاهراه خراسان و جاده ابریشم، به سرزمین‌های دیگر صادر می‌شد.

مسئله این پژوهش، ارتباط نساجی با ساختار اقتصادی، اجتماعی و جغرافیایی قلمرو سامانیان است. هدف پژوهش، بررسی نقش عوامل طبیعی، شبکه مشاغل، مراکز تولید و مسیرهای تجاری در بافندگی است. روش پژوهش کتابخانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای متکی بر منابع تاریخی و جغرافیایی با رویکرد توصیفی– تحلیلی است.

یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که وفور منابع آب، رونق کشاورزی و دامداری و موقعیت جغرافیایی، بستر مناسبی برای تولید مواد اولیه فراهم آورده بود. نیشابور، مرو، بخارا، سمرقند و کاث مراکز تولید پارچه بودند و منسوجات از طریق راه‌های بازرگانی به سرزمین‌های دیگر صادر می‌شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از 02 آذر 1404

  • تاریخ دریافت 20 مرداد 1404
  • تاریخ بازنگری 12 آبان 1404
  • تاریخ پذیرش 02 آذر 1404