Document Type : .

Authors

1 Assistant Professor, History in University of Sistan and Baluchestan

2 M.A in History, University of Tabriz

Abstract

The ancient land of Kharazm, the northernmost point of central Asia, was an important area during the early Islamic centuries. Kharazm was a commercial centre for Caravans coming from lands of Oghozs, Khazars and especially Russians; Also merchants of Kharazm were engaged in trade in foreign countries. Kharazm was trading with Russia and Europe via Aral. Kharazm’s geographical and merchant situation prepared glorious economic and commercial periods. Passing through the ancient era towards the Islamic era Kharazm has also kept this role. Khwarizmi merchants were controlling the trade in central Asia and Khorasan and had trading Houses and Store Houses throughout central Asia, Khorasan, India, Bulgaria and Volga coastline. Politically, Kharazm had an autonomous monarchy originated in the ancient age-ruling by Farighonid dynasty. After Arab conquest, the ancient rulers became subordinate to the Caliphate and therefore a duel political order appeared in Kharazm. Kharazm played a key role during the establishment of Iranian autonomous states in Trans Oxiana. In this article, with Looking at the economic and political situation of Kharazm, the model development of Kharazm in this two fields, has been surveyed.

Keywords

منابع
ابن الندیم، محمد بن اسحاق (1381). الفهرست، ترجمۀ محمدرضا تجدد، تهران: اساطیر.
ابن حوقل (1345). صورة الأرض، ترجمۀ جعفر شعار، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
ابن رسته (1380). الأعلاق النفیسه، ترجمه و تعلیق حسین قره‌چانلو، تهران: امیرکبیر.
ابن فضلان، محمد (1345). سفرنامۀ ابن فضلان، ترجمۀ ابوالفضل طباطبائی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
اصطخری، ابواسحاق ابراهیم (1373). مسالک و الممالک، ترجمۀ محمد بن اسعد بن عبدالله تستری، به‌کوشش ایرج افشار، تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.
بارتولد، واسیلی ولادیمیرویج (1352). ترکستان‌نامه، ت‍رک‍س‍ت‍ان‌ در ع‍ه‍د ه‍ج‍وم‌ م‍غ‍ول، ترجمۀ کریم کشاورز، ج 1، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
بارتولد، واسیلی ولادیمیرویچ (1351). خاورشناسی در روسیه و اروپا، ترجمۀ حمزه سردادور، تهران: ابن سینا.
باسورث، کلیفورد ادموند (1381). تاریخ غزنویان، ترجمۀ حسن انوشه، ج 1، تهران: امیرکبیر.
بلاذری، احمد بن یحیی (1346). فتوح البلدان، ترجمة آذرتاش آذرنوش، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
بلعمی (1373). تاریخ‌نامة طبری، تصحیح محمد روشن، ج 2، تهران: البرز.
بیات، عزیزالله (1363). از عرب تا دیالمه، تهران: گنجینه.
بیرونی، ابوریحان (1377). آثار الباقیه، ترجمۀ اکبر داناسرشت، تهران: امیرکبیر.
بیهقی، ابوالفضل (1375). تاریخ بیهقی، تصحیح علی‌اکبر فیاض، مشهد: دانشگاه فردوسی.
جوزجانی، منهاج سراج (بی‌تا). طبقات ناصری، ج 1، کابل: انجمن تاریخ افغانستان.
حدودالعالم من المشرق الی المغرب (1352 ق). تصحیح جلال‌الدین تهرانی، تهران: مطبعه مجلس.
رودگر، قنبرعلی (1376). از بین‌النهرین تا ماوراءالنهر، پژوهشی در سفرنامة ابن‌بطوطه، رجال، مزارات، مراکز علمی و مذهبی، تهران: بنیاد دایرة‌المعارف اسلامی.
زیدان، جرجی (1384). تاریخ تمدن اسلام، ترجمۀ علی جواهرکلام، تهران: امیرکبیر.
طبری، محمد بن جریر (1353). تاریخ طبری، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، ج 9، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
فرای، ریچارد (1375). عصر زرین فرهنگ ایران، ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، تهران: سروش.
فرای، ریچارد (1382). تاریخ باستانی ایران، ترجمۀ مسعود رجب‌نیا، تهران: علمی و فرهنگی.
فرای، ریچارد (1379). تاریخ ایران کمبریج، از فروپاشی دولت ساسانیان تا آمدن سلجوقیان، ترجمۀ حسن انوشه، ج 4، تهران: امیرکبیر.
گردیزی، عبدالحی بن ضحاک (1347). زین‌الأخبار، تصحیح عبدالحی حبیبی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
مجمل التواریخ و القصص (1378). تصحیح ملک‌الشعرای بهار، تهران: بی‌نا.
مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین (1365). التنبیه و الأشراف، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران: علمی و فرهنگی.
مقدسی، ابوعبدالله محمد بن احمد (1385). احسن التقاسیم، ترجمۀ علینقی منزوی، تهران: کومش.
نرشخی، ابوبکر محمد بن جعفر (1351). تاریخ بخارا، ترجمۀ ابونصر محمد بن نصر القباوی، تلخیص محمد بن زفر بن عمر، تصحیح مدرس رضوی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
یعقوبی، احمد بن واضح (1378). تاریخ یعقوبی، ترجمۀ محمدابراهیم آیتی، ج 2، تهران: علمی و فرهنگی.
یعقوبی، احمد بن واضح (1381). البلدان، ترجمۀ محمدابراهیم آیتی، تهران: علمی و فرهنگی.