TY - JOUR ID - 485 TI - منصب داروغه در دورة صفویه JO - تحقیقات تاریخ اقتصادی JA - SEHS LA - fa SN - 2383-1278 AU - یوسفی‌فر, شهرام AU - بختیاری, محمد AD - دانشیار گروه تاریخ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - دانشجوی دکتری تاریخ، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 1 IS - 1 SP - 97 EP - 119 KW - داروغه KW - صفویه KW - عامل قضایی KW - مناصب اداری KW - امنیت اجتماعی KW - داروغة دفترخانه DO - N2 - در دورة صفویه برخی از وجوه ساختاری و عملکردی مناصب اجرایی کشور دگرگونی‌هایی را از سر گذرانید و در جریان آن شماری از آن مناصب به‌منظور اثربخشی بیش‌تر در مأموریت‌های اداری، سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی مربوط توسعه و تکامل یافت. از آن جمله منصب داروغه، که پیدایش آن به دورة قبل از صفویه مربوط بود، در این دوره برخی دگرگونی‌های ساختاری و عملکردی را پذیرا شد و در نتیجة آن نقش و عملکرد اداری و سیاسی آن به ‌‌همراه منزلت و جایگاه اجتماعی آن، تحول یافت. الگوی ساختار و عملکرد منصب داروغه که در دورة صفویه ظاهر شد، در ادوار بعد میل به انحطاط یافت و در اواخر دورة قاجار زوال یافت. در این مقاله بررسی تاریخی مبتنی‌بر اسناد و داده‌‌های موجود در منابع، از ساختار و عملکرد منصب داروغه در دورة صفوی، صورت می‌‌‌گیرد. نتیجة این تحقیق نشان می‌‌دهد در این دوره به‌علت توسعة کارکردهای این منصب، این عنوان برای صاحب‌منصبان نظامی و اداری، استفاده می‌‌‌شد و داروغه‌ها نقش و عملکردهای گوناگون و مهمی در حوزه‌های اجرایی، قضا، و امنیت اجتماعی برعهده داشتند. اهمیت و منزلت اداری و اجتماعی دارندگان این منصب سبب می‌‌‌شد آنان افزون‌بر وظایف اصلی خود گاه به‌عنوان سفیر، مشاور، و عامل مالی به‌کار گرفته شوند و مأموریت نظامی و مواردی دیگر را به عهده بگیرند. UR - https://economichistory.ihcs.ac.ir/article_485.html L1 - https://economichistory.ihcs.ac.ir/article_485_2b5e95b5094091a56fdac05c6401cf96.pdf ER -