%0 Journal Article %T منصب داروغه در دورة صفویه %J تحقیقات تاریخ اقتصادی %I پژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگی (با همکاری انجمن ایرانی تاریخ) %Z 2383-1278 %A یوسفی‌فر, شهرام %A بختیاری, محمد %D 2012 %\ 09/10/2012 %V 1 %N 1 %P 97-119 %! منصب داروغه در دورة صفویه %K داروغه %K صفویه %K عامل قضایی %K مناصب اداری %K امنیت اجتماعی %K داروغة دفترخانه %R %X در دورة صفویه برخی از وجوه ساختاری و عملکردی مناصب اجرایی کشور دگرگونی‌هایی را از سر گذرانید و در جریان آن شماری از آن مناصب به‌منظور اثربخشی بیش‌تر در مأموریت‌های اداری، سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی مربوط توسعه و تکامل یافت. از آن جمله منصب داروغه، که پیدایش آن به دورة قبل از صفویه مربوط بود، در این دوره برخی دگرگونی‌های ساختاری و عملکردی را پذیرا شد و در نتیجة آن نقش و عملکرد اداری و سیاسی آن به ‌‌همراه منزلت و جایگاه اجتماعی آن، تحول یافت. الگوی ساختار و عملکرد منصب داروغه که در دورة صفویه ظاهر شد، در ادوار بعد میل به انحطاط یافت و در اواخر دورة قاجار زوال یافت. در این مقاله بررسی تاریخی مبتنی‌بر اسناد و داده‌‌های موجود در منابع، از ساختار و عملکرد منصب داروغه در دورة صفوی، صورت می‌‌‌گیرد. نتیجة این تحقیق نشان می‌‌دهد در این دوره به‌علت توسعة کارکردهای این منصب، این عنوان برای صاحب‌منصبان نظامی و اداری، استفاده می‌‌‌شد و داروغه‌ها نقش و عملکردهای گوناگون و مهمی در حوزه‌های اجرایی، قضا، و امنیت اجتماعی برعهده داشتند. اهمیت و منزلت اداری و اجتماعی دارندگان این منصب سبب می‌‌‌شد آنان افزون‌بر وظایف اصلی خود گاه به‌عنوان سفیر، مشاور، و عامل مالی به‌کار گرفته شوند و مأموریت نظامی و مواردی دیگر را به عهده بگیرند. %U https://economichistory.ihcs.ac.ir/article_485_2b5e95b5094091a56fdac05c6401cf96.pdf