ابناثیر، عزالدین ابیالحسن علی، (1386ق)، الکامل فیالتاریخ. بیروت: دار صادر.
ابناسفندیار، بهاءالدین محمدبنحسن، (1366)، تاریخ طبرستان، تصحیح عباس اقبال، تهران: پدیدهی خاور.
ابنخلدون، عبدالرحمن، (1421)، تاریخ ابنخلدون، تحقیق خلیل شحاده و سهیل زکّار، بیروت: دارالفکر.
ابن خلّکان، احمد بن محمد بن ابی بکر، (1415)، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، تحقیق احسان عباس، بیروت: دارصادر.
ابن طقطقی، محمد بن علی بن طباطبا،(1860)، الفخری فی الآداب السلطانیه و الدول الاسلامیه، تحقیق و.اهلوارد، گریفزولد: انتشارات گوته.
ابن عمرانی، محمد بن علی،(1973)، الانباء فی تاریخ الخلفاء. تحقیق قاسم السامرایی، لیدن: بریل.
ابن فقیه احمد بن محمد همدانی، (1883)، مختصر البلدان، تصحیح یان دخویه، لیدن: بریل.
ابنمسکویه، ابوعلیاحمد، (1424ق)، تجارب الامم و تعاقبالهمم.تحقیق سید کسروی حسن، بیروت: دارالکتب العلمیه.
استخری، ابراهیم بن محمد، (1368)، مسالک و ممالک (ترجمه فارسی قدیم)، تصحیح ایرج افشار، تهران: علمی و فرهنگی.
اشپولر، برتولد،(1369)، تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی، تهران: علمی و فرهنگی.
بلاذری احمد بن یحیی، (1421ق). فتوح البلدان، بیروت: دار و مکتبه الهلال.
بوسه، هریبرت،(1372)، «ایران در عصر آل بویه»، تاریخ ایران کمبریج، ج4، ویرایش و گردآوری ریچارد نیلسون فرای، ترجمهی حسن انوشه، تهران: امیرکبیر (از ص217 تا ص262).
بیرونی، ابوریحان محمد بن احمد،(1923)، الآثار الباقیه عن القرون الخالیه،تحقیق ادوارد زاخائو، لیپزیک: اتو هراسویتز.
بیهقی علی بن زید، (1317)، تاریخ بیهق، تصحیح احمد بهمنیار، تهران: فروغی.
تردول، لوک،(1390)، «شاهنشاه و الملک المؤید: مشروعیت قدرت در ایران سامانی و بویهی»، ترجمه محسن رحمتی، نامه تاریخ پژوهان، س7، ش 25، (از ص18تاص36).
ثعالبی نیشابوری عبدالملک بن محمد بن اسماعیل،(1990)، آدابالملوک، تحقیق جلیل العطیة، بیروت: دارالغرب الاسلامی.
همو، (1376)، ثمارالقلوب فی المضاف و المنسوب، ترجمه رضا انزابی نژاد، مشهد: دانشگاه فردوسی.
همو، (1375ق)، یتیمة الدهر فی محاسن اهل العصر، تحقیق محمد محییالدین عبدالحمید، قاهره: مطبعة عیسی البابی الحلبی.
حدودالعالم من المشرق الی المغرب،(1362)، تصحیح منوچهر ستوده، تهران: طهوری
رجایی، فرهنگ،(1372)، تحول اندیشه سیاسی در شرق باستان، تهران: قومس.
رحمتی محسن- شاهرخی علاءالدین،(1391)، «مرداویج و اندیشه احیاء شاهنشاهی ساسانی»، پژوهشهای تاریخی دانشگاه اصفهان، دوره جدید، س4، ش13،(ازص17تاص38).
رحمتی،محسن- غفاریرودسری، زلیخا،(1391)، «گسترش اسلام در گیلان و دیلمان با تأکید بر مذاهب اهل سنّت»، تاریخ اسلام و ایران دانشگاه الزهراء، س22، ش99، (از ص75 تاص102)
رضازاده لنگرودی، رضا،(1369)، «جنبش مرداویج گیلی»، گیلان نامه(مجموعه مقالات گیلان شناسی ج2(، به کوشش م.پ.جکتاجی، رشت: طاعتی، (ازص101تاص114).
زرینکوب، عبدالحسین،(1372)، تاریخ مردم ایران ازپایان ساسانیان تا پایان آل بویه، تهران: امیر کبیر.
صابی، ابراهیم بن هلال،(1987)، المنتزع من الجزء الاول من الکتاب المعروف بالتاجی فی أخبار الدوله الدیلمیه؛ در اخبار الأئمه الزیدیه فی طبرستان و دیلمان و جیلان، تحقیق ویلفرد مادلونگ، بیروت: دارالنشر.
صولی، محمدبنیحیی،(1935)، اخبار الراضی بالله و المتقی لله، عنّی بنشره ج. هیورث. دن، لندن: لوزاک.
طبری، محمد بن جریر،(1418)، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق عبدأ علی مهنا، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
فرای، ریچارد.ن،(1363)، عصر زرین فرهنگ ایرانی، ترجمه مسعود رجبنیا. تهران: سروش.
فقیهی، علی اصغر،(1366)، آل بویه و اوضاع زمان ایشان، تهران: صبا.
قرطبی، عریب بن سعد، (1418)، صله التاریخ الطبری، ضمیمه تاریخ طبری، تحقیق عبدأ علی مهنا،بیروت:مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.
قمی، حسن بن محمد بن حسن،(1361)، تاریخ قم، تصحیح سید جلال الدین تهرانی،تهران: توس.
کرومر،جوئل،(1375)، احیای فرهنگی در عهد آلبویه، ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی، تهران:مرکز نشر دانشگاهی.
گردیزی، ابوسعید عبدالحیبنضحاک، (1363)، تاریخ گردیزی، تهران: دنیای کتاب.
مادلونگ، ویلفرد،(1372)، «سلسلههایکوچکشمالایران»، در تاریخ ایران کمبریج، ج4، ویرایش ر.ن. فرای، ترجمهی حسن انوشه، تهران: امیرکبیر، (ازص172تاص216).
مجمل التواریخ و القصص،(1383)، تصحیح ملکالشعرای بهار، تهران: دنیای کتاب.
مستوفی، حمدالله، (1364)، تاریخ گزیده، تصحیح عبدالحسین نوایی، تهران: امیرکبیر.
مسعودی، علی بن حسین، (1409)، مروجالذهب و معادنالجوهر، تحقیق محمد محییالدین عبدالحمید، بیروت: دارالفکر.
همو،(1421)، التنبیه و الاشراف ، بیروت: دار و مکتبه الهلال.
نامه تنسر،(1356)، به کوشش مجتبی مینوی و محمد اسماعیل رضوانی، تهران: خوارزمی.
نخجوانی، هندوشاه بن سنجر،(1357)، تجارب السّلف، تصحیح عباس اقبال، تهران: طهوری.
نرشخی محمد بن جعفر،(1351)، تاریخ بخارا، ترجمه ابونصر قباوی، تلخیص محمد بن زفر بن عمر، تصحیح محمدتقی مدرس رضوی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
نظام الملک، ابو علی حسن بن علی،(1378)، سیرالملوک، تصحیح هیوبرت دارک، تهران: علمی و فرهنگی.
نیسن، فردریک، (1386)، «جنیزه.» دانشنامه جهان اسلام، ج11.تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی، (از ص221 تا ص231).
همدانی، محمد بن عبدالملک،(1418)، تکمله التاریخ الطبری،ضمیمه تاریخ طبری،تحقیق عبدأ علی مهنا،بیروت: مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.
یاقوت حموی،شهاب الدین ابوعبدالله،(1993)، معجم البلدان، تحقیق فردیناند ووستنفلد، بیروت: دار صادر.
یعقوبی احمدبن ابی یعقوب(1419) ، تاریخ یعقوبی ،تحقیق خلیل منصور، بیروت: دارالکتب العلمیه.
Busse, Heribert, (1973), “The Revival of Persian King ship under the Būyids”,ed. D. S. Richards, Islamic Civilization 950-1150, London.
Madelung, Wilfred, (1969), “The Assumption of the Title shāhānshāh by Būyids and the reign of the Daylam,” JNES, 28, (pp.84-108, 168-183).
Minorsky,v,(1964),“La domination de daïlamites”, in Iranica: twenty articles, London: Tehran university press) pp.12-30).
Bowen. H, Bosworth, C. E. (1986), “Rukn-al-dawla.” Encyclopaedia of Islam. Second edition.vol.8. Leiden: Brill, (pp.598-589).